Een wonderbaar werk

Whiteboarding: Mensen aanspreken en onderwijzen d.m.v. een whiteboard.
Of gewoon iets erop schrijven en aan voorbijrijdende autos tonen!

Dit bericht werd vorige week geschreven en verzonden. Op de een of andere manier zijn al mijn e-mails vorige week niet aangekomen. Hier alsnog!

28 april 2008

Lief thuis.

Er zijn ups en downs op zending. Een heel leven van ervaring wordt gepropt in slechts 24 maanden van je leven. Ik ben zo dankbaar dat ik hier kan zijn. Het was de beste beslissing die ik ooit heb gemaakt. Mijn perspectief heeft zich verbreed en ik weet nu veel beter hoe ik met de complicaties van het leven moet omgaan. Mijn zending is een levensdraad voor de rest van mijn leven geworden. Mijn normen en waarden zijn tot een hoger niveau gekomen en ik ben niet van plan deze ooit nog te laten zakken. Ik denk dat de Heer me ook heeft laten weten hoe mijn toekomst er uit zal zien wanneer ik op hem vertrouw. De Heer begeleidt.

Deze week was gewèldig. We hebben een uitstekende ZonenKonferentie achter de rug. Hier komen ongeveer 60 zendelingen tezamen en worden we onderwezen door de zendingspresident, zijn vrouw, en zijn assistenten. Ik mocht ook aan onze Zone een workshop geven. Na veel gebed werd het tot me duidelijk dat ik over het Gebed moest spreken. Hoe we van onze gebeden werkelijk een communicatiemiddel met de Heer kunnen maken door middel van de Heilige Geest. De workshop was uiterst sterk en we werden allen opgebouwd. Toen na mijn workshop President Borcherding veel nadruk gaf over het Gebed, en zelfs dezelfde schrifttekst gebruikte, voelde ik dat de Heer me werkelijk geïnspireerd had en dat dit precies was, wat onze Zone nodig had.

Aangezien deze conferentie in Halle was, hebben we onze organisatietalent uit de kast getrokken en was ik overal en nergens aanwezig. In de ochtend hadden we een minikoortje geregeld die buiten zong voor de mensen terwijl de andere zendelingen binnenliepen. Het ene moment stond ik chili uit te delen aan de zendelingen, het andere moment was ik zaalwacht, en in de middag had ik ook nog de leiding over het programma, dus was ik druk bezig. Alles verliep uitstekend en ordelijk. Iedereen werd opgebouwd en versterkt.

Zaterdag waren Elder B en ik dorstig na een warme en drukke dag. Omdat alles gesloten is na 12, konden we na lang zoeken een blikje drinken kopen in een Vietnamese winkel. Elder B (zo geweldig als hij is) sprak de verkoper aan, en omdat we een whiteboard mee hadden genomen, onderwezen we hem het plan van God. Tijdens dit onderwijs liep een hongerige student naar binnen en verwikkelde zich in de discussie. Voordat we weggingen, zongen we samen nog een lofzang en spraken we met de student Marco af voor zondag. Hij kwam, en hij vertelde dat hij op zoek naar waarheid en kennis was. Aan het einde bad hij, en voelde de invloed van de Heilige Geest. Dit was 1 van de 5 wonderverhalen deze week. De Heer helpt ons!

Braille typen in vrije tijd

We organiseren de blindenactiviteit voor woensdag! Bidden dat het goed komt. Het wordt in ieder geval een leuke ervaring. Momenteel leer ik ook braille te typen. Ik typ lievelings schriftteksten voor de blinde Carola in de paar vrije minuutjes die ik elke dag vind. Ik merk dat de Heer Zijn geduld in me investeert en blij is dat ik al mijn 24 uren offer voor Zijn werk.

We bereiden ons ook voor op een doopdienst voor Zuster Neuman! Zij is net onze oma en hopelijk laat ze zich in twee weken dopen! Het werk gaat door!

Dit werk komt niet ten einde. Het gaat voort en voort. Sneller en sneller. En ik ben zo dankbaar dat ik een deel mag zijn van dit wonderbare werk. In Christus' naam, Amen.