Werkelijk geluk

10 december 2007

Liebe Geschwistern,

Soms raak ik emotioneel bij de gedachte als ik me indenk in wat voor een duisternis vele mensen leven. Ik moet toegeven dat het voor mij moeilijk is om voor te stellen hoe het leven zou moeten zijn zonder de hoop en vrede die ik in het Evangelie vind. Het besef dat vele mensen met dat gat in hun hart rondlopen en het niet eens weten maakt me dan wel eens verdrietig.

Maar afgelopen zaterdag vond ik werkelijk geluk. Daniel, uit Plauen, is gedoopt! Hij vertelde me aan de telefoon hoe hij continu onder te film 'The Testaments' zijn hart voelde branden. Na een uur vol tranen in zijn ogen werd hem de tekst voorgelezen die Joseph Smith schreef: 'Ik wist het, en ik wist dat God het wist... en ik kon het niet ontkennen.' Hij heeft een stap in de duisternis gezet en het licht gevonden. Vol enthousiasme vertelde hij me gisteren over zijn doopdienst. Hoewel ik er niet bij kon zijn voel ik me zo gelukkig van binnen. Hoe Leer en Verbonden 18 het beschrijft: wanneer gij één ziel tot mij brengt... Hoe groot is dan uw vreugde met hem in Mijn Koninkrijk. Ik voel, dat ik Daniel al een halve eeuwigheid ken, en dat ik het voorrecht had om hem te beloven dat ik hem zou vinden, in het kleine Plauen. Wat een wonder, wat een vreugde. Toen mijn deel gedaan was, moest ik naar Berlijn, op naar de volgende belofte.

Elder S en ik zien ook ontzettend veel wonderen in Berlijn. Ik leer een geestelijk oog te ontwikkelen... Eén die gebaseerd is op Geloof. Uiteindelijk, als we diep nadenken is realiteit puur datgene wat we geloven. Zoals we kunnen leren uit één van de boeken van Narnia, scheppen we een eigen realiteit. Welke realiteit willen we hebben? We scheppen het eerst geestelijk, waarna het fysieke vanzelf volgt. Zomaar een gedachte.

Het werk in Neukölln 1 loopt uitstekend. De Heer is met ons. Hij verhoort onze gebeden, precies zoals Hij jullie gebeden verhoort.

Daar heb ik een getuigenis van, in Zijn naam, Amen.
Elder Stekkinger