die Umkehr

2 juni 2008

Lieve vrienden,

Deze week had ik de gelegenheid om veel na te denken over bekering. In Duits is dit woord veel duidelijker vertaald: die Umkehr (de omdraai). Aangezien ik laatst een brief ontving van een vriend die me vroeg waarom het Zoenoffer van Christus noodzakelijk was, dacht ik ook na over de rol die Christus in mijn leven speelt. Gisteren mocht ik de priesterschapsles geven, gebaseerd op de toespraak van Elder Nelson. 'Jemand der umkehrt, ist bekehrt und jemand der bekehrt ist, kehrt um.' (Dit werkt helaas niet in het Nederlands)

Ik dacht veel na over wie ik was voor mijn zending. Bekering helpt een persoon zijn zwakheden te overwinnen. Christus zei: daarom geef Ik de mensen zwakheden, zodat zij nederig blijven.' (Ether 12:27) Ik heb in mijn leven veel zwakheden gevonden. En het besef van deze zwakheden helpen mij daaraan te herinneren dat ik niets kan doen zonder de hulp van de Heer. Het doet me vaak pijn hoe verblind vele mensen zijn. Hoe ze hun succes en geluk uit eigen kracht denken te hebben voortgebracht. Het maakt me dankbaar dàt ik dankbaar ben. Zoals we in Mosiah lezen, staan we altijd in de schuld bij onze Vader in de Hemel. Zelfs wanneer we ons hele leven aan Hem zouden wijden.

uitzicht vanuit dierentuin Halle, over de stad

Deze week werd ik ook tot het stof der aarde geslagen toen afgelopen vrijdag het pijnlijkste gebeurde dat ik ervaren heb op zending. Conny, die zich zaterdag zou laten dopen, was klaar voor de doop. Ze wist dat het waar was, en dat haar leven een nieuwe wending zou krijgen. Ze wilde uittreden bij haar oude vrije protestante kerk. Helaas zijn haar vrienden uit haar kerk voorbij gekomen en vertelden haar en haar dochters dat wanneer zij zich zou laten dopen, ze niet meer welkom was bij hen en dat de vriendschap voorbij zou zijn. Ook die van de dochters. En aangezien de moeder en dochters daardoor al hun vrienden zouden verliezen, stond Conny zeer onder druk.

We zijn ’s ochtends vroeg, om half 6 bij haar voorbijgegaan, hebben samen wat uit de schriften gelezen, en haar een zegen gegeven. Ze besloot een paar uur later al het contact met ons te verbreken en in haar oude gemeente te blijven.

Alhoewel dat erg moeilijk voor me was deze situatie te accepteren, voelde ik dat we alles hadden gedaan. Ze wist dat het waar was, Christus stond haar bij... Maar de keuzevrijheid van de mens is een bijzondere gave, zelfs als het niet juist gebruikt wordt.

Ondanks de ontmoediging gaan we door. Volgende week wordt Justin gedoopt! Alhoewel zijn ouders niet gelovig zijn, besloot hij deze stap te nemen en de Heer na te volgen. Christus had ons allen al lang uitgenodigd tot Zijn Kudde te komen. Wij zijn alleen geroepen om de mensen opnieuw uit te nodigen. Meer kunnen en zullen we niet doen.

Kan ik jullie vertellen hoe dankbaar ik ben voor mijn geweldige familie? Hoezeer ik hun liefde voel, en hun geduld die ze met mij hadden? Ook besefte ik weer deze week hoe bijzonder positief mijn ouders zijn. Ik kan me niet herinneren dat ze ook maar ooit negatief gesproken hebben over wie dan ook. Ze begrijpen het principe van de Heer heel goed. Roddel en negatieve conversatie is van de tegenstander. Laten wij ook kloekmoedig staan en onze gedachten, woorden en daden positief houden. Jezus Christus leeft. Hij is mijn Verlosser.

In Zijn Heilige naam, amen.