Een nieuwe morgen
24 maart 2008
Niet mijn wil zal geschieden. Maar die van de Heer.
Zoals kleine kinderen dromen over de toekomst droomde ik, toen ik nog Golden was (net op zending) om eens in Halle te werken. Ik was verliefd op Halle. De plaats, de mensen, het potentieel en werk die er was.
Deze droom wordt morgen vervuld. Ik word overgeplaatst naar Halle. Morgenvroeg verlaat ik het geweldige Berlijn, de Chinatown van de turken, en verruil het voor het zweten en zwoegen in Halle. Ik krijg er een nieuwe uitdaging bij. Zone-leader. Dat was dan niet in mijn droom. De Heer geeft ons zulke verantwoordingen, niet omdat Hij denkt dat we dat goed zullen doen, maar om ons uit te rekken. Te laten groeien. Van het klif te springen en erop vertrouwen dat de Heer je zal laten vliegen. Ik kan niks anders doen dan op de Heer vertrouwen, want de vaardigheden om zulke verantwoordelijkheid te dragen, heb ik niet.
Ik zal het hier ontzettend missen. Ik heb vele bijzondere vrienden gemaakt. Zo ook Larissa, die me zaterdag vroeg of ik haar wilde dopen als ze 8 was. Zo schattig! Ik heb haar beloofd dat als ze dat nog wil wanneer ze 8 wordt, ik naar Duitsland kom om dit te doen. De slaapplaatsen voor overnachtingen in Neukölln na mijn zending zijn ook al geregeld. De kerkleden zijn engelen, in tegenstelling tot de koude instelling van de berlijnse inwoner. Dit verschil is zo groot. Ik weet dat ze heiligen zijn. Ik kan het in hun ogen zien. In hun houding en spreken. Ik laat ook hier een deel van mijn hart achter, maar ik kom hier terug.
Gisteren hadden we een hele geestelijke en opbouwende avondmaalsvergadering. En zoals verteld, hebben Elder C en ik samen op de fluit gespeeld. We hadden deze week ook wat kinderen bijgebracht hoe je een Pennywhistle bespeelt.
Maar het allerfijnste deze week is het feit dat ik het voorrecht heb om elke dag mijn getuigenis te delen dat Jezus Christus leeft. Dat door Zijn Zoenoffer, de mensheid kan worden gered. Als we alleen maar konden zien wat Hij voor ons heeft gedaan, zou ons hart in stukken breken en zouden we in tranen allen zeggen: 'Ik volg U na'. Ik wil ook tot jullie getuigen dat Christus leeft. Hij is de Zoon van God. Er was er maar één moedig genoeg om dit te volbrengen. En uit liefde voor mij, leed Hij in Getsemane en stierf aan het kruis. Hij overwon alles! Zal ik mijn deel doen?
Ik bid voor jullie.
Elder Stekkinger
PS Bitte nog even een week wachten met post totdat ik het adres heb.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten