De laatste dagen op het MTC

12 juli 2007

Lieve familie en vrienden,

Allereerst wil ik laten weten dat het goed met me gaat. Dat ik heel dankbaar ben voor de trouwe schrijf(st)ers. En natuurlijk de trouwe lezers. Tegen mijn eigen verwachting in blijken vele mensen m`n weblog regelmatig te lezen. Ook al ken ik deze mensen niet persoonlijk. Wunderbar!

Overigens wil ik zeggen dat jullie dearelder.com-brieven voor vrijdagavond verstuurd moeten zijn. Grote kans dat ze anders erna niet meer aankomen. Dit omdat er op zaterdagavond en zondag geen mail is...


En maandagochtend is de grote dag! Vliegen naar Berlijn. Samen met 10 anderen, vliegen we eerst naar New York, en vervolgens naar Berlijn.

De brieven die na 10 juli zijn verstuurd komen hoogstwaarschijnlijk niet aan. Er is een kans dat ze het hier nasturen naar Berlijn, maar ik hoop dat de mensen eerder te vroeg naar Duitsland hebben geschreven. Deze brieven worden dan bewaard totdat ik aankom.

Wanneer ik in Duitsland ben begint het echte werk. Alles wat ik heb geleerd, gevoeld en ervaren moet nu in de praktijk worden gebracht. Dat is natuurlijk erg spannend. Aan de ene kant heb ik er zin in, aan de andere kant ben ik natuurlijk ook erg nerveus. Sommige elders vertelden dat ze op het vliegveld in New York hun tijd gaan gebruiken om mensen te zoeken die geinteresseerd zijn in het Evangelie. Ze zijn een voorbeeld voor mij dat ze zo enthousiast zijn, dat ze dat gelijk durven te doen. Ik heb zo nog m`n twijfels, maar ik bid hard dat ik de moed heb om uit mijn comfort zone te komen.

Ik heb een goede week gehad. Sinds mijn vluchtgegevens binnen zijn gekomen is het moeilijker om mij te concentreren. Maar we hebben een boel goede doelen gesteld bij onze laatste wekelijkse planning als ons district, en we gaan het allemaal geven. IK ga het allemaal geven.

Ik heb deze week een zegen gekregen van mijn ex-leraar, Br. S. Hij is naar Berlijn geweest, nog geen jaar terug, en zijn manier van lesgeven en hoe hij mij persoonlijk motiveert is zo bijzonder. Hij voelt als mijn grote broer, en best wel als mijn held. Hij heeft me deze week een zegen gegeven ter vertroosting. Het heeft me vele nieuwe inzichten gegeven en oude inzichten opgehaald. Wat er ook gebeurt, ik ben klaar om naar Duitsland te gaan.

Vandaag hadden we de gelegenheid om als ons district de tempel schoon te maken. De tempel is gesloten maar ze hadden wat vrijwilligers nodig om te helpen bij het half-jaarlijkse onderhoud. Het was een leuke en opbouwende ervaring. In de tempel zijn is altijd bijzonder, het maakt niet uit in welke context.

Dinsdag ben ik dus in Berlijn! En dan loopt mijn tijd hetzelfde als die in Nederland. Het betekent helaas ook dat ik geen dearelder.com meer kan ontvangen. Maar post gaat sneller, dus ik hoop dat mensen me trouw zullen schrijven. Ik probeer vandaag een paar brieven meer te versturen dan normaal. Maar elke minuut is dubbelgeboekt hier... Er moet zoveel gebeuren voordat we weggaan. Inpakken, inkopen, schoonmaken van onze kamer etc. En dit is een van de weinige momenten dat we dat kunnen doen (voorbereidingsdag)

Ik houd van de Heer en wat Hij voor me heeft gedaan. Ik heb geleerd dat we niet kunnen leven op het getuigenis van gisteren. We hebben elke dag een nieuw getuigenis nodig. Een getuigenis dat het Boek van Mormon waar is. Een getuigenis dat Jezus Christus voor ons geleden heeft. Een getuigenis dat God leeft en dat Hij van ons houdt.

Ik weet dat Hij dat doet. Van ons allemaal. In Christus` naam, amen
Elder Stekkinger

PS. Ook een leuk feitje: eindelijk heb ik Caroline N. gezien! Ze werkt hier part-time bij de MTC om eten te serveren. We wisten allebei dat we hier waren dus we keken een beetje uit naar elkaar. Maar twee weken terug herkende ze me in de rij. Echt leuk! De enige persoon met wie ik een beetje fatsoenlijk nederlands kan praten. En het maakt mij duidelijk hoe slecht mijn nederlands is geworden. Ik praat duits, engels en nederlands door elkaar en ik heb een verschrikkelijk amerikaans accent in mijn nederlands gekregen.

Overigens zijn de oudste nederlandse zendelingen maandag vertrokken naar Nederland. Ik deelde mijn getuigenis met hen over hoe belangrijk hun werk is. En ik houd van hen.