Geluk is een richting...

30 juli 2007

Lieve familie en vrienden.

Na een wat moeilijke week te hebben gehad, was deze week een stuk beter. Ik heb een veel helderder inzicht gekregen. Ikzelf zeg eigenlijk dat ik het Licht gezien heb! We hadden afgelopen donderdag een Zonerad (de zone bij elkaar plus de Zendingspresident.) en daarna wisselden Elder K en ik van collega voor een dag. Ik ging met de Zoneleider Elder M naar Halle. We hebben daar één dag zendingswerk gezien. En daar gebeurde iets... Ik werd compleet verliefd op Halle, de mensen daar, de straten, de vier zendelingen en ons werk... Het was geweldig. Ik werd helemaal enthousiast door Elder M. Ik kreeg de motivatie om Plauen in een Halle om te zetten.

We hebben wonderen deze week gezien. Het doel was om 200 contacten met onze zone (24 zendelingen) binnen te slepen. Toen we gisteravond het doel nog niet bereikt hadden, en nog één uur hadden om samen 7 contacten binnen te slepen, beseften Elder K en ik dat we weer naar buiten moesten, in de stromende regen. We wilden niet, maar we voelden dat we moesten.

In de stromende regen gelachen, maar zonder succes. We hadden nog een kwartier voordat we weer terug moesten. De regen hield op en een prachtige zon straalde door de wonkere wolken heen. In die laatste 15 minuten hadden we 4 contacten gekregen. Een wonder. En we behaalden ons doel.

Volgende week gaan Elder K en ik waarschijnlijk karten met twee andere zendelingen. Maar vandaag wil ik een boel gaan poetsen in ons appartement.

Ik wil nog iets met jullie delen. Een gedachte die me deze week nogal aan het denken heeft gezet. Geluk is een richting. Geen punt. Mensen denken vaak in punten. Wij als leden helaas ook. Maar alles is een richting, we kunnen altijd beter. We kunnen eigenschappen altijd beter ontwikkelen. We zijn nooit ergens perfect in. Streef altijd naar meer en beter. Blijf nederig, en de Heer zal u leiden.

Ik heb jullie lief.
Elder Stekkinger

Aankomst in Berlijn

23 juli 2007

Goedemorgen!

Wat een fijn gevoel dat het dezelfde tijd is in Nederland als in hier. Ik bevind me momenteel in PLAUEN, Vogtland. Dat is het meest zuidelijkste gemeente van de Berlijnse Zending. En 3x raden wie m'n collega is. Elder Kabel uit Apeldoorn! Hij vertrekt waarschijnlijk over 2 transfers terug naar Nederland. Ik kan me nog herinneren dat hij op zending ging. Dat leek een eeuwigheid geleden... Maar voor hem leek het supersnel te gaan. Wat een eer om met hem te dienen.

Dan over de reis. Toen we het vliegtuig in New York instapten, bleek Elder O zijn boardingspas niet meer te kunnen vinden. Niet zo'n ramp zolang je nog je paspoort hebt. Maar tot zijn schrik was hij zijn paspoort en portomonnee kwijt. En hij komt uit Australie. De meesten zaten al in het vliegtuig... Onze reisleider, Elder CB moest daarom ook achterblijven en Elder J bleef als extra man bij hen. En wij vertrokken met een leeg gevoel naar Berlijn.


Eenmaal in Berlijn aangekomen werden we onthaald door de Zendingspresident en zijn vrouw en zijn assistenten. In het Kantoor van onze zending kregen we het een en ander in te vullen, wat instructies, en vervolgens vertrokken we naar een stuk niemandsland. Daar, stond eens een deel van de Berlijnse Muur. Het was heel gek om van Oost naar West over te steken. Er was daar ook het graf van het laatste slachtoffer van de Muur, gelopen op een mijn.

We lazen daar het inwijdingsgebed van Oost Berlijn voor, zongen 'ik ben een Kind van God', en kregen toen de tijd om een plekje te zoeken in dat gebied waarbij we onszelf volledig toewijdden aan de Heer, en alles achter ons zouden laten wat ons tegenhield om zendingswerk te verrichten. Dat was voor mij heel emotioneel en een bijzonder moment. In dat veld hebben honderden zendelingen zich toegewijd en verantwoording gegeven voor hun zending. Vlak voor het einde van m'n zending kom ik daar terug en geef de Heer verantwoording voor mijn daden.

We kregen onze trainer aangewezen. Mijn trainer is dus Elder Kabel en dat doet me zeer vreugd. We hebben al een boel wonderen gezien en ik kan daarvan getuigen. Ik heb nooit gedacht dat mensen aanspreken, getuigen van de waarheid en ze uit te nodigen om tot Christus te komen, zo bevredigend kon zijn. Ook al wijzen bijna alle mensen je af... De kracht om de volgende persoon aan te spreken zit hem in het feit dat je boodschap waar is. En dat je de mensen de mogelijkheid geeft om ZELF te weten of het waar is.

Lichamelijk is het zendingswerk erg zwaar. Maar ik heb me nog nooit zo beschermd gevoeld en soms voelt het zelfs alsof ik gedragen word door engelen. L&V 84 vers 85 vertelt me dat dit werkelijk zo is.

Ik weet met mijn gehele hart dat deze boodschap waar is. Ik houd van de duitse mensen. Het doet me pijn als een persoon de waarheid afwijst. Maar ik vind vreugde wanneer de mensen bereid zijn zelf een antwoord te vinden. Deze mensen maken mijn zending het waard.

Ik houd van jullie.
Mijn HUIDIGE ADRES is

Forststraße 84
08525 Plauen (Vogtland)
Duitsland.

Schrijf alsjullieblieft snel wat daar naar toe. Ik kan alle post van de Zerbsterstraße pas over 4 weken ophalen. Dat is het kantoor van onze zending.

Elder Stekkinger

Nog een korte tijd...

Lieve vrienden
M'n PA zal snel de twee verslagen aanpassen en hier posten. Tot die tijd zend ik jullie mijn liefde en zegen. De Heer zegent me. Echt geweldige en wonderlijke dingen gebeuren hier! Het is zwaar. Maar mijn lichaam past zich steeds beter aan, aan het fysieke deel.

Altijd, ALTIJD moeten we Christus in gedachten houden. Ik heb een prikbord vol met foto's en plaatjes. Maar in het midden heb ik een grote poster van Christus en Zijn Zoenoffer hangen. Wanneer ik uitgelachen, uitgescholden wordt, of er tegen me geschreeuwd wordt, dan denk ik aan Alma 7:11-13 en LV 122. Ze geven me de kracht om nederig te blijven en altijd een vriendelijke blik te hebben. Alles is te verdragen, want Hij heeft het voor mij vedragen.

En als gij door de wereld gehaat wordt, bedenkt dan, dat het Mij gehaat heeft voordat het u haatte. (Johannes)

Elder Stekkinger

Persoonlijke groet!

Lieve vrienden.
Een persoonlijke groet vanuit het Oost van Duitsland. Momenteel bevind ik me in Plauen. Aangezien ik hier zelf toegang heb tot het internet elke maandag, en m'n PA momenteel 'met vakantie' is, schrijf ik zelf een kort bericht totdat ze deze weblog bijgewerkt heeft.

Mijn adres is vanaf NU
Forststraße 84
08525 Plauen (Vogtland)
Duitsland.

Schrijf me snel wat naar dit adres... ik verlang naar wat brieven!

Ik houd van jullie. Dit werk is waar. Ik heb wonderen gezien... In m'n naiviteit had ik met m'n collega een schijnbaar onmogelijk doel gestelt. 10 contacten in 1 dag krijgen. Normaal is het doel 2 per dag, maar aangezien ik dat niet wist hadden we dat gezet. EN aan het einde van de dag is dat gelukt!

Ik moet vertrekken... m'n tijd is om. Schrijf me!

Elder Stekkinger

De laatste dagen op het MTC

12 juli 2007

Lieve familie en vrienden,

Allereerst wil ik laten weten dat het goed met me gaat. Dat ik heel dankbaar ben voor de trouwe schrijf(st)ers. En natuurlijk de trouwe lezers. Tegen mijn eigen verwachting in blijken vele mensen m`n weblog regelmatig te lezen. Ook al ken ik deze mensen niet persoonlijk. Wunderbar!

Overigens wil ik zeggen dat jullie dearelder.com-brieven voor vrijdagavond verstuurd moeten zijn. Grote kans dat ze anders erna niet meer aankomen. Dit omdat er op zaterdagavond en zondag geen mail is...


En maandagochtend is de grote dag! Vliegen naar Berlijn. Samen met 10 anderen, vliegen we eerst naar New York, en vervolgens naar Berlijn.

De brieven die na 10 juli zijn verstuurd komen hoogstwaarschijnlijk niet aan. Er is een kans dat ze het hier nasturen naar Berlijn, maar ik hoop dat de mensen eerder te vroeg naar Duitsland hebben geschreven. Deze brieven worden dan bewaard totdat ik aankom.

Wanneer ik in Duitsland ben begint het echte werk. Alles wat ik heb geleerd, gevoeld en ervaren moet nu in de praktijk worden gebracht. Dat is natuurlijk erg spannend. Aan de ene kant heb ik er zin in, aan de andere kant ben ik natuurlijk ook erg nerveus. Sommige elders vertelden dat ze op het vliegveld in New York hun tijd gaan gebruiken om mensen te zoeken die geinteresseerd zijn in het Evangelie. Ze zijn een voorbeeld voor mij dat ze zo enthousiast zijn, dat ze dat gelijk durven te doen. Ik heb zo nog m`n twijfels, maar ik bid hard dat ik de moed heb om uit mijn comfort zone te komen.

Ik heb een goede week gehad. Sinds mijn vluchtgegevens binnen zijn gekomen is het moeilijker om mij te concentreren. Maar we hebben een boel goede doelen gesteld bij onze laatste wekelijkse planning als ons district, en we gaan het allemaal geven. IK ga het allemaal geven.

Ik heb deze week een zegen gekregen van mijn ex-leraar, Br. S. Hij is naar Berlijn geweest, nog geen jaar terug, en zijn manier van lesgeven en hoe hij mij persoonlijk motiveert is zo bijzonder. Hij voelt als mijn grote broer, en best wel als mijn held. Hij heeft me deze week een zegen gegeven ter vertroosting. Het heeft me vele nieuwe inzichten gegeven en oude inzichten opgehaald. Wat er ook gebeurt, ik ben klaar om naar Duitsland te gaan.

Vandaag hadden we de gelegenheid om als ons district de tempel schoon te maken. De tempel is gesloten maar ze hadden wat vrijwilligers nodig om te helpen bij het half-jaarlijkse onderhoud. Het was een leuke en opbouwende ervaring. In de tempel zijn is altijd bijzonder, het maakt niet uit in welke context.

Dinsdag ben ik dus in Berlijn! En dan loopt mijn tijd hetzelfde als die in Nederland. Het betekent helaas ook dat ik geen dearelder.com meer kan ontvangen. Maar post gaat sneller, dus ik hoop dat mensen me trouw zullen schrijven. Ik probeer vandaag een paar brieven meer te versturen dan normaal. Maar elke minuut is dubbelgeboekt hier... Er moet zoveel gebeuren voordat we weggaan. Inpakken, inkopen, schoonmaken van onze kamer etc. En dit is een van de weinige momenten dat we dat kunnen doen (voorbereidingsdag)

Ik houd van de Heer en wat Hij voor me heeft gedaan. Ik heb geleerd dat we niet kunnen leven op het getuigenis van gisteren. We hebben elke dag een nieuw getuigenis nodig. Een getuigenis dat het Boek van Mormon waar is. Een getuigenis dat Jezus Christus voor ons geleden heeft. Een getuigenis dat God leeft en dat Hij van ons houdt.

Ik weet dat Hij dat doet. Van ons allemaal. In Christus` naam, amen
Elder Stekkinger

PS. Ook een leuk feitje: eindelijk heb ik Caroline N. gezien! Ze werkt hier part-time bij de MTC om eten te serveren. We wisten allebei dat we hier waren dus we keken een beetje uit naar elkaar. Maar twee weken terug herkende ze me in de rij. Echt leuk! De enige persoon met wie ik een beetje fatsoenlijk nederlands kan praten. En het maakt mij duidelijk hoe slecht mijn nederlands is geworden. Ik praat duits, engels en nederlands door elkaar en ik heb een verschrikkelijk amerikaans accent in mijn nederlands gekregen.

Overigens zijn de oudste nederlandse zendelingen maandag vertrokken naar Nederland. Ik deelde mijn getuigenis met hen over hoe belangrijk hun werk is. En ik houd van hen.

Wanneer gij in de dienst van uw naaste zijt...

Elder Stekkinger schreef rond 28 juni in een brief het volgende:

Lieve vrienden,

Deze brief schrijf ik per post, zodat ik mijn gevoelens en ervaringen goed kan uitdrukken zonder mij te haasten en belemmerd te voelen door een aftellende klok op het computerscherm. In deze brief hoop ik dat de Geest mij kan leiden en de woorden kan schrijven die anderen zullen sterken.

Deze week was een zware week. Een week van teleurstelling, verwarring en andere negatieve gevoelens. Maar ze werden gevolgd door geluk, vreugde en vele nieuwe inzichten in mijn zendingswerk. Deze beproevingen helpen ons om vooruitgang te maken en steeds meer overtuigd te worden dat er een God is en dat Jezus Christus onze Verlosser is.

Elke dag wanneer ik opsta, beloof ik mijn Hemelse Vader dat ik Hem alles zal geven, de beste zendeling te zijn en dat te doen wat Hij van mij verwacht. Mijn verlangen is groot, maar het vlees is zwak. En elke avond kwam ik tot de conclusie dat ik een mislukkeling was. Ik gaf niet alles, ik benutte mijn tijd niet volledig en elke keer als ik probeerde te studeren voelde ik me verloren en verdwaald.

Wat was er mis met mij? Waarom leek het alsof de Geest zich aan mij ontrok? Tijdens mijn wekelijkse interview met br. Steward, mijn leraar, probeerde ik mijn gevoelens uit te drukken, maar wist niet wat ik voelde en kon het hem niet goed uitleggen. Br. Steward, gezegend met veel ervaring, een wijs inzicht en geleid door de Geest deelde wat schriftteksten met me die een heel ander inzicht gaven.

Maar nog steeds voelde ik me raar, teleurgesteld in mezelf en negatief. Br. Steward bemerkte dat de volgende dag en deelde toen een andere tekst met me. Wanneer Jezus in de woestijn is en na 40 dagen wordt verzocht door Satan, spreekt deze: “Als Gij de zoon van God zijt, verander deze stenen in brood.” Nu zat die verleiding van Satan niet zozeer in de stenen, maar in zijn eerste woord “Als”. Satan probeerde Christus aan Zijn identiteit en doel te laten twijfelen.

Mijn ogen werden geopend. Ik zag opeens in dat al de negatieve gevoelens, teleurstelling en verwarring de nieuwe tactieken waren van onze gemeenschappelijke tegenstander, om me te doen twijfelen aan wie ik ben, wat ik ga doen en wat ik ga bereiken. Een uur nadat ik die inzicht kreeg kwam er een vervangende leraar. Geïnspireerd als hij was, gaf hij les over Alma 49 (hoofdstuk in het Boek van Mormon, ed.), waarin we lezen over de oorlog tussen de Lamanieten en Nephieten, en waarin Moroni de zwakke plaats Noach versterkt tot het sterkste fort dat men ooit had gekend. Moroni had allereerst zijn zwakheden geïdentificeerd. Vervolgens versterkte hij zijn zwakste plek (de ingang) met zijn sterkste mannen. De Nephieten overwonnen zonder enig verlies.

Nu ik mijn nieuwe zwakheid had geïdentificeerd, moest ik het versterken met alle macht. Twijfel wordt vervangen door hoop, door mijn geloof en getuigenis in Christus. Mijn doel is om mensen uit te nodigen tot Christus te komen door hen te helpen het herstelde Evangelie te ontvangen. Door geloof in Jezus Christus en Zijn zoenoffer, bekering, doop, de gave van de Heilige Geest en tot het einde te volharden.

Ik heb door deze ervaring geleerd dat er altijd tegenstelling is, ook in mijn zending. Om te weten hoe de Geest voelt, moeten we ook weten hoe het is zonder de Geest. Ik had dat blijkbaar nog niet helemaal door.

Mijn zending gaat over alles behalve mezelf. Wie het leven wil behouden, zal het verliezen. Wie het om Zijn wil verliest, zal het behouden (Mattheus 10:39). Als ik mijzelf in dit werk verlies, zal ik mijzelf vinden. Ik weet dat dat zó waar is. Ik heb dat deze week ervaren.

Onze gemeentepresident daagde ons uit elke dag geplande en ongeplande dienstbetoon te verrichten. Elder CB en ik gingen deze uitdaging aan. Elke avond planden we twee dienstprojecten. Zo hebben we alle kamers van onze district stiekem schoongemaakt en opgeruimd. Tassen gedragen, thank you-notes geschreven en voor zusters in de rij voor ontbijt gestaan. Deuren opengehouden, dienbladen opgeruimd voor zusters etc etc.

Na een week gaven we feedback aan onze president. We beseften dat Elder CB en ik nog nooit zo close waren geworden. We voelden ons zoveel beter en optimistischer. Mensen leken nog vriendelijker en het voelde alsof ik was veranderd. “Wanneer gij in dienst van uw mededienstknecht zijt, [zijt] gij louter in dienst van uw God.” (Mosiah 2:17)

Dit is mijn getuigenis, dat Jezus is de Christus. Mijn Verlosser en Heiland. Door Zijn zoenoffer kunnen we met onze geliefden voor eeuwig in Gods tegenwoordigheid leven. In Zijn heilige naam, amen.

Elder Stekkinger

Kein Bedauern

5 juli 2007

Lieve familie en vrienden,

Allereerst een opmerking over Dearelder.com. Volgens mij denken veel mensen dat ik heel binnenkort vertrek uit de MTC, maar ik vertrek pas op 16 JULI.

Vlak na mijn vorige e-mail ben ik ziek geworden. Een boel mensen werden ziek. Tja, wat verwacht je, op zo`n campus met 2700 mensen. Ik werd als eerste in mijn slaapkamer ziek. Toen ik herstellende was, werd Elder M ziek. En nu hij hersteld is, is zijn collega, Elder W ziek geworden. Alleen mijn collega heeft het nog niet te pakken. Maar zijn tijd komt nog wel >=)

Morgen komt mijn vluchtplan binnen. Nu komt de angst toch wel omhoog. Aan de ene kant lijkt het alsof ik hier al eeuwen ben. Aan de andere kant lijkt het zo kort. Ik geniet werkelijk van de MTC. De structuur, etc is zo slecht nog niet. Maar daar komt een verandering in op de 16de juli. 16 juli is de datum dat ik vertrek naar Berlijn. Ik werk erg hard om de laatste twee weken met volle kracht er tegenaan te gaan. Boven onze slaapkamer hebben we de leuze opgehangen: "Kein Bedauern." (Geen spijt). We gaan er voor!

Dat houdt in dat als mensen brieven per post versturen, die niet later dan ± 10 juli verstuurd moeten worden. Anders komt het niet bij mij aan. Alle post na 10 juli, kan verstuurd worden naar mijn Berlijnse adres. Dit zal mijn adres blijven voor de komende twee jaar, het is het hoofdkantoor van de Berlijnse Zending.

Elder Stekkinger
Germany Berlin Mission
Zerbsterstrasse 42
12209 Berlin
DUITSLAND.

Vergeet niet Priority op de brief te schrijven als je gewone nederlandse postzegels gebruikt. Ik ontvang nu pas brieven die aan het begin van mijn zending zijn gestuurd, maar die er geen Priority op hebben staan.

Bedankt voor jullie kaartjes en brieven. Ik draai op volle toeren om brieven te schrijven. Maar mijn pen houdt mijn gedachten niet bij en de tijd is een dodende factor.

Ik kan tot jullie getuigen dat ik weet dat mijn Verlosser leeft. Ik weet dat Jezus Christus de Zoon van God is en dat door niemand anders, we de geestelijke en lichamelijke dood kunnen overwinnen. We hebben aan Hem alles te danken. Dat brandende verlangen, het onuitblusbare vuur dat in mijn hart brandt en zegt wat de waarheid is... dat maakt het allemaal waard.

Mijn zending is/wordt niet makkelijk. Elke keer klim je uit de Comfort-Zone. Bespotting, verachting, woede en moeilijkheden staan op me te wachten. "Maar ik ben zo kalm als de morgenzon". Want ik weet dat Jezus Christus het allemaal voor mij heeft doorstaan. En zie, ben ik groter dan Hij?

Elke beproeving, elk probleem heeft een oplossing. En zij zijn op mijn pad gekomen zodat ik kan kiezen, groeien en sterker worden.

Ik houd van jullie.
Elder Stekkinger