Moederdag

11 mei 2009

Lieve Familie en vrienden,

Afgelopen zondag was het moederdag en daarom mocht ik weer met mijn familie bellen. Dat was echt weer een highlight, alhoewel mijn Nederlands zich nogal verduitst heeft. Dat kunnen jullie natuurlijk wel bevestigen door mijn e-mailtjes, die grammaticaal ook niet meer juist zijn. Ik hoop en bid dat dit snel terugkomt als ik thuis ben. Is het niet gek dat ik 2 jaar geleden op moederdag van jullie afscheid heb genomen? Ik mocht dan ook dit keer weer zingen en spreken.

Het had eigenlijk mijn laatste getuigenis moeten zijn woensdag, omdat het mijn laatste ZoneKonferentie was. Daar geven de nieuwe zendelingen en de oude zendelingen hun eerste en laatste getuigenis tijdens ZoKo. Tijdens de vergadering voelde het heel duidelijk dat het nog niet mijn tijd was om te gaan. Alsof ik nog een heel leven op zending zou blijven. Toen de getuigenisvergadering begon, begon ik mij zorgen te maken omdat ik helemaal niks van binnen voelde. Wat zou ik aan de anderen willen mee willen geven na 2 jaar ervaring? Ik had geen idee, en toen mijn naam niet naar voren werd geroepen was ik nog meer verward.

President Borcherding legde later uit dat er een zendingstour is in 3 weken en dat er nog een ZoKo is voor ik naar huis ga. Daar mogen Elder Lang en ik dan nog ons slotgetuigenis geven. Toen werd het me duidelijk waarom ik geen inspiratie kreeg, omdat ik het niet nodig had!

Volgende week wordt Christian hopelijk gedoopt. Hij is zo overtuigd van zijn doop! Hij heeft zijn familie uitgenodigd en is helemaal vrolijk ervan! We bidden en vasten ervoor dat Christian de kracht zal hebben een sterke ondersteuning te zijn voor deze gemeente.
Een gemeente die snel weer kleiner wordt omdat de senioren zusters ons in 4 weken verlaten! Ze worden overgeplaatst om het JOVO-Centrum in Jena over te nemen. Ik zal ze gaan missen, ze zijn mijn 2 moeders.

Cedric en Jeque (of beter: Oliver), hebben deze week ook toegezegd zich voor te bereiden op hun doop. Deze week geven ze bij gezinsavond zelfs de les. Het zijn bijzondere jongens, die nog een boel wereldse dingen moeten overwinnen.

Ik denk aan jullie en bid voor jullie.
Veel liefs

Elder Stekkinger