Verlichting op kuhdamm
1 januari 2009
Lieve vrienden in het westen,
In Duitsland is Kerstmis een nog veel groter feest dan in Nederland. Zo wordt de meeste waarde gehecht aan de 'heiliger Abend', wat de 24e december is. Om 4 uur is iedereen klaar met werken. Traditioneel wordt dan de kerstboom opgetuigd en de cadeautjes eronder gelegd.
Alle cadeautjes worden op heilige avond al uitgepakt. Ik houd van de Duitse traditie!
Na het zingen op Kuhdamm pizza gegeten in het institut-zentrum.
Viola (fris gedoopt) en Olivia (komt nog!) Op de 24e waren we bij een concert die uitgevoerd werd door de Dahlem-wijk (kon ik weer oude leden zien!), waarna wij uitgenodigd waren bij de ring-president, President Reiner. Zijn gezin heeft 8 lieve, getalenteerde kinderen tussen de 19 en 8 maanden. Bij hen is de traditie zo: De kinderen organiseren een muzikale avond met piano, viool, dwarsfluit, zang, gedicht en toneel. Na dit programma worden de cadeaus uitgepakt, en daarna is er de zogenaamde vleesgourmet, waarbij vlees en groente gespietst worden, en in kokend water wordt gehouden. Wanneer het gaar is kun je dat eten met salade en aardappel anders.
Eten is nog steeds mijn favoriete bezigheid
De kinderen zongen en speelden prachtig en het eten was zalig. Het was geweldig om te zien hoe het evangelie zelfs een 10-koppig gezin weet te helpen. De kinderen worden in een atmosfeer onderwezen van geloof, hoop en naastenliefde. In dit klimaat merk je echt het verschil tussen normale families en diegenen, die niet het evangelie omarmen. Het was een geweldige avond en zelf speelde ik ook nog een rondje mario-kart op de nieuwe wii (foto's komen nog).
Verder hebben we in ons district kerstliederen gezongen voor oudere zusters, zongen we met de jongalleenstaanden op het meest bekende plein van Duitsland (Kuh'damm/Gedächtniskirche), en hadden we heel veel plezier. We aten uitstekend en ik at zoveel, dat ik 2e kerstdag na het kerstontbijt de hele dag in bed heb gelegen.
De tour 2 weken geleden was erg vermoeiend zoals je ziet. 's Avonds heb ik met mijn familie weer (vanuit bed) kunnen bellen. Ook Wouter was erbij. Het was een aangenaam gesprek. En aangezien ik mijn zending wil verlengen zal ik nog 1 telefoongesprek met mijn familie hebben voordat ik weer naar huis moet. Wat vliegt de tijd.
Ik hoop dat jullie weer nieuwe doelen voor het volgende jaar hebben gesteld. Ik ben nog in het proces van het stellen van doelen die ik echt wil doen. Een doel is meer dan een goed voornemen of een wens. Het is een opgeschreven verlangen, met een plan hoe ik het doel ga bereiken. Eén van mijn doelen is natuurlijk de Heer Jezus Christus meer te volgen. Hij is mijn Voorbeeld en mijn Verlosser. Daarvan ben ik overtuigd, in Zijn heilige naam, Amen.
Elder Stekkinger