Reformatie en de Herstelling

21 juli 2008

Lief thuis.

Regelmatig springen de tranen in mijn ogen wanneer ik denk aan de geweldige tijd die ik hier ervaar. Veel mensen zullen vast genoeg hebben van mijn `over-positieve`-berichten, altijd verwijzend naar het geestelijke, maar, dat is waartoe ik door handoplegging geordend ben. Het is zo bijzonder dat ik voor deze twee jaar het gezag en de verantwoordelijkheid draag om het Evangelie van Christus te onderwijzen. Ik geniet van de titel Elder, die ik alleen voor twee jaren mag dragen. Wat een eer! Maar de vreugde zit hem niet zo zeer in het `op zending zijn`, maar veel meer in de toewijding: de energie, bloed, zweet en tranen die erbij komen kijken. Wanneer ik dan zie wat voor een verandering er komt in de ogen van een ander, krijg ik een overwelmend gevoel van vreugde. Een vreugde die ik jullie niet kan beschrijven, maar het maakt het allemaal waard.


Op 31 oktober 1517 schreef Maarten Luther 95 Thesen, die leerstellingen van de katholieke kerk aan de kaak stelde. Hij hield van de katholieke kerk, maar wilde terug naar dat wat verloren was. Maarten spijkerde deze 95 stellingen vast aan de deur van de katholieke kerk in Wittenberg. Dit was het begin van de reformatie-tijd. Maar een reformatie was niet voldoende. Dat wat verloren was, kon niet meer worden teruggehaald zonder een herstelling.

Op een lente-morgen in 1820 is een 14-jarige jongen als reactie op de verwarring door de verschillende geloofsgemeenschappen het bos ingegaan, op zoek (zoals velen) naar de Waarheid. Hij wilde weten bij welke kerk hij zich moest aansluiten.

Als antwoord op zijn gebed is er iets bijzonders gebeurd. In zijn eigen woorden beschreef hij dat twee personen van onbeschrijfelijke heerlijkheid aan hem zijn verschenen. Eén van Hen sprak Joseph aan en zei, daarbij op de andere wijzend: `Joseph, dìt is Mijn geliefde Zoon, hoor Hem`. Christus had een bijzondere opgave voor Joseph. Door hem zouden miljoenen mensen tot de kennis van het ware Evangelie komen. Hij werd als profeet geroepen om de Kerk van Jezus Christus te herstellen.

Als levende getuige van Jezus Christus heb ik het voorrecht om dagelijks van deze gebeurtenis te getuigen. Ik was er niet bij. Ik heb God niet gezien. Maar ik voel het, ik wéét dat het plaatsgevonden heeft. Precies zoals mensen weten dat hun ouders hun liefhebben. Vele waarheden zijn nu eenmaal niet wetenschappelijk waar te nemen. Dat neemt niks weg van het feit dat God leeft.

Mijn bisschop en ik in de schloßkerk.
Hij en zijn vrouw reden ons naar Wittenberg voor deze ervaring.

Ik weet dat de Herstelling noodzakelijk was. Ik heb de 95 stellingen gelezen. Ik ben vandaag op deze plaats geweest waar Maarten ze openbaar maakte. Ik heb echter ook andere kerken bezocht en moet helaas bekennen dat er overal waarheden ontbreken. Waarheden die alleen terug zijn gebracht door profeten, apostelen, herders en leraren. Elke dag besef ik meer en meer dat mijn boodschap niet alleen waar is, maar ook heel logisch.

Ook Tobias heeft de waarheid gevoeld. Hij zal zich zondag laten dopen! Hoeveel vreugde brengt me dit!

Ik getuig van de Heilige Geest, die aan allen de waarheid kan bevestigen. Ik ben dankbaar voor de kritische mensen. Soms ontvang ik brieven van vrienden die een bepaald beginsel niet begrijpen. Dat motiveert me om het beginsel te studeren en daar een getuigenis van te ontwikkelen. Zo helpen zij mij te groeien. Dank jullie wel :) Soms wenste ik dat er een 24-uurs camera op me zou staan. Dat jullie de dingen konden zien, horen en beleven die ik beleef. Ik daag alle jongemannen en jongevrouwen uit zich voor te bereiden op deze grote stap die zij hopelijk één dag zullen maken. Wanneer jullie bereid zijn offers te brengen, wat de sleutel is tot verhoging, zullen jullie één dag hetzelfde zeggen!

Ik hoor jullie gebeden, lees jullie brieven en voel jullie liefde.
God zij met jullie!
Elder Stekkinger