'Waak u voor hoogmoed'

25 augustus 2008

'Ik beloof u, dat in alles wat [de mensen] zeggen, altijd een evangeliebeginsel duidelijk wordt, waar u getuigenis van kunt geven en waarover u meer kunt spreken' -Apostel Jeffrey R. Holland, (PME H.10, 'luisteren').
Dat is zo waar! Ik heb er maar eens op gelet, wat mensen eigenlijk zeggen. En op de dronkaards na, schuilt er altijd een waarheidbeginsel in wat ze zeggen. Ik begin te leren dat wanneer iemand spreekt, ik niet zozeer moet denken aan wat ik terug kan zeggen, maar proberen te begrijpen wat de persoon zegt en erop te vertrouwen dat 'de Geest uw mond zal vullen, met de woorden die gij hebt te spreken'. Dit is echt een bijzondere gave van de Geest die ik verder wil ontwikkelen. Niet voor niets hebben we het spreekwoord: spreken is zilver, luisteren is goud. [Red.: ‘Zwijgen is goud’, maar we begrijpen het idee]

Dit beginsel kwam bijvoorbeeld van pas vrijdagavond toen Elder P en ik terugkwamen van een lange dag. We hadden hard gewerkt en ook enig succes gezien, maar we hadden ons doel nog niet gehaald: dagelijks een afspraak maken met een persoon die we EXTRA aanspreken (in de bus, onderweg, een fietser, een auto etc). We besloten nog even buiten te blijven. Toen spraken we een toffe moeder aan die op de 'één of andere manier toevallig' nog buiten was met haar dochter om 21:15. We spraken over de herstelling van het Evangelie van Jezus Christus, en hoe Zijn Leringen onze familie versterkt en ondersteunt. Vanavond komt ze met ons mee om met de Bisschop te barbecuen! Het Evangelie is waar!

Herkennen jullie hen nog? Die worden binnenkort gedoopt!

Ook werd ik deze week eens wakker geschud toen ik een bijzondere toespraak las van President Benson, de profeet in 1989. Zijn toespraak heet: 'Beware of Pride', die me deed denken aan de waarschuwing die de Heer mij eens gaf. Hier zijn wat citaten die me lieten denken.

'The proud cannot accept the authority of God giving direction to their lives. (See Hel. 12:6.) They pit their perceptions of truth against God’s great knowledge, their abilities versus God’s priesthood power, their accomplishments against His mighty works.

The proud wish God would agree with them. They aren’t interested in changing their opinions to agree with God’s.

In the words of C. S. Lewis: “Pride gets no pleasure out of having something, only out of having more of it than the next man. … It is the comparison that makes you proud: the pleasure of being above the rest."

The proud stand more in fear of men’s judgment than of God’s judgment. (See D&C 3:6–7; D&C 30:1–2; D&C 60:2.) “What will men think of me?” weighs heavier than “What will God think of me?”

When pride has a hold on our hearts, we lose our independence of the world and deliver our freedoms to the bondage of men’s judgment. The world shouts louder than the whisperings of the Holy Ghost. The reasoning of men overrides the revelations of God, and the proud let go of the iron rod. (See 1 Ne. 8:19–28; 1 Ne. 11:25; 1 Ne. 15:23–24.)

There is a far more common ailment among us—and that is pride from the bottom looking up. It is manifest in so many ways, such as faultfinding, gossiping, backbiting, murmuring, living beyond our means, envying, coveting, withholding gratitude and praise that might lift another, and being unforgiving and jealous.

A proud person hates the fact that someone is above him. He thinks this lowers his position.

Selfishness is one of the more common faces of pride. “How everything affects me” is the center of all that matters—self-conceit, self-pity, worldly self-fulfilment, self-gratification, and self-seeking.

The scriptures testify that the proud are easily offended and hold grudges. (See 1 Ne. 16:1–3.) They withhold forgiveness to keep another in their debt and to justify their injured feelings.

The proud do not receive counsel or correction easily. (See Prov. 15:10; Amos 5:10.) Defensiveness is used by them to justify and rationalize their frailties and failures. (See Matt. 3:9; John 6:30–59.)

Pride is ugly. It says, “If you succeed, I am a failure.”

Pride is a damning sin in the true sense of that word. It limits or stops progression. (See Alma 12:10–11.) The proud are not easily taught. (See 1 Ne. 15:3, 7–11.) They won’t change their minds to accept truths, because to do so implies they have been wrong.

God will have a humble people. Either we can choose to be humble or we can be compelled to be humble. Alma said, “Blessed are they who humble themselves without being compelled to be humble.” (Alma 32:16.)

Let us choose to be humble.'

Link naar volledige toespraak.

Het deed me beseffen dat ik nog een lange weg heb te gaan om nederig te zijn. Ik zie hoe het mezelf en anderen ervan weerhoudt sneller te leren, sneller te groeien, meer succes te zien, gelukkiger te worden. Ik ben echter dankbaar dat de Heer me soms een spiegel geeft waardoor ik weer weet waar ik aan kan werken.

Laat ons dankbaarder zijn. Laat ons vriendelijker zijn. Laten we alles in een eeuwig perspectief zien. Laten wij de mensen zijn die zeggen: 'niet mijn wil, maar de Uwe geschiede'. Misschien veranderen we de wereld niet veel. Maar ik weet, dat we onze wereld veranderen kunnen.

Vrede zij met jullie!
Elder Stekkinger

Onverwacht bezoek

18 augustus 2008

Lieve familie en vrienden.

Afgelopen week kwamen we na een lange dag 's avonds eindelijk thuis. We hadden hard gewerkt en we voelden dat we het juiste hadden gedaan. Plotseling zag ik in de verte drie vrouwen met enthousiasme naar me zwaaien... Na een paar meter besefte ik dat het Miriam en Sariah uit Gouda waren. Ze waren die dag aangekomen bij hun oma die niet ver van ons appartement woont. Ik stond wel even met de mond vol tanden. Gisteren kwamen ze ook naar de kerk en een doopdienst, waar deze foto werd gemaakt.

Sisters vd Anker und Elder Stekkinger

En ja, gisteren hadden we van de gemeente Lankwitz een prachtige doopdienst! Drie mensen werden gedoopt. Er was een bijzondere sfeer tijdens de doopdienst. Toen ze uit het water rezen en zich omkleedden, hebben veel mensen die nog niet zo lang gedoopt zijn, hun getuigenis gedeeld. Het was echt prachtig. Eén van de getuigenissen raakte me in het bijzonder omdat ik de persoon al had ontmoet en nooit wist hoeveel zij had opgegeven voor deze beslissing. Maar zoals we in Alma 22 kunnen lezen; wanneer de Heilige Geest ons hart raakt, zijn we bereid alles op te geven om de wens te ontvangen die ons hart draagt.

Verder heb ik nog nooit zoveel uitstekende zendelingen gehad in onze Zone. Ze hebben allemaal een visie, zijn gemotiveerd, en oogsten 100 maal wat ze zaaien. Ze zijn de pioniers van Duitsland. Hun beslissingen veranderen de toekomst van dit land. Ik weet dat we zowel aan onszelf, als aan de redding van miljoenen mensen in Duitsland werken.

Elder Stekkinger, Elder Smith (assistent van President) und elder Parsons

Ik mocht deze week ook weer in Neukölln werken en het voelde alsof ik weer thuis was. Ik werkte met Elder L, een Duitser die nog maar 2 weken op zending is. Samen hebben we gezwoegd en gezweet, en vele bijzondere mensen ontmoet.

Ik dank jullie voor jullie gebeden. Jullie zijn ook in die van mij.
Elder Stekkinger

Het beste geven

11 augustus 2008

Lief thuis.

Gisteren genoot ik van een geweldige avondmaalsvergadering toen ik plotseling werd getroffen door de bliksem: mijn zending gaat me veel te snel voorbij. Binnenkort is het alweer 15 maanden geleden dat ik uit Nederland vertrok. Ik kan niet meer remmen, het is onmogelijk de tijd te stoppen. En daar zat ik dan, met de handen in het haar, de tranen in mijn ogen. Het gaat te snel, en ik kan er niks aan doen. Ik kan slechts het beste geven wat ik heb.

Ik schreef vervolgens mijn grootste angsten op die ik op dit moment heb. Toen ik achteraf mijn lijstje bekeek, besefte ik dat ze allemaal te doen hebben met de overgang van zendeling naar het normale leven. Angsten zoals: niet meer te kunnen voelen, zoals ik nu voel. Dat de hemelen zich sluiten en ik geen dagelijkse wonderen meer beleef. Dat ik de invloed van mijn woorden, om het hart van de mensen te raken die ik ontmoet, verlies. Alle angsten hebben hoe dan ook iets te doen met het geweldige gezag dat ik draag. Kunnen jullie me vergeven dat ik zo geniet van mijn zending?

Gisteren was ik voor een doopdienst terug in Neukölln. En op de een of andere manier zijn vrienden uit Neukölln erachter gekomen dat ik daarheen zou komen. Toen ik de kerk inliep werd ik van links en rechts omhelst! Detlef, Angelika, en de familie Bal... Het was ontroerend en fijn om deze hartsvrienden weer te ontmoeten. Het deed me beseffen dat ik eeuwige vriendschappen heb gesloten en dat ik deel kon zijn aan de ontwikkeling van hun geestelijke vooruitgang. Woensdag ruilen we met Neukölln en ga ik daar weer voor een dagje aan het werk. Wow, de Heer zegent me zoveel!

Ik getuig tot jullie dat de levende God onze Hemelse Vader is, en dat Jezus Christus de zoon van God is. De gehele boodschap van het Evangelie is dat Christus leeft. En door Hem, zullen wij ook eens weer leven.

Elder Stekkinger

Dahlem

4 augustus 2008

Lief thuis!

Wat heerlijk, om weer terug in het ruige, overweldigende Berlijn te zijn. Momenteel bevind ik me in het zuidwesten van Berlijn, welk gebied Dahlem wordt genoemd. Het is vooral het rijke gebied van Berlijn. Dagelijks zie je Ferrari`s, Porsches, zelfs Lamborgini`s en Audi´s. Toch zijn de mensen erg vriendelijk en ootmoedig. Een fijn gebied, maar ik mis wel de auto, die we niet hebben omdat Elder P en ik beiden niet mogen rijden (Elder P komt uit Australië waar ze links rijden).


Het grootste wonder was gelijk op mijn tweede dag. Een afspraak viel uit, dus hadden we als back-up plan ons tijd genomen om iets te plannen. Vervolgens hoorden we voetstappen bij de deur. Toen we keken wie het was, stond daar een nette dame, die de kerk in liep. Kort samengevat was haar verhaal: ze woonde bij een mormoonse familie in Utah toen ze 16 en 17 was. Ze had zich daar heel thuis gevoeld en deed mee aan de kerkactiviteiten. Nadat ze weer terug was, deed ze verder niks met deze goede gevoelens. Ze zag de Dahlem kerk regelmatig, maar had nooit de moed naar binnen te lopen. 25 jaar later, nam ze al haar moed tezamen en liep ze de kerk in. Waar wij net planden. Zo golden! Net Tobias! Uit de hemel gevallen.

Twee dagen na mijn aankomst in Berlijn reden we alweer terug naar Leipzig voor een Missionsrat met Elder Kopischke van de zeventig. Alle Zoneleiders waren uitgenodigd. We konden 5 uren lang genieten van de inspirerende woorden die hij tot ons sprak. Hij was de vorige zendingspresident van deze zending, dus wist hij ook precies hoe hij elke zone kon helpen. We leerden het verschil kennen tussen `the spirit of urgency` en `pushed`. Het was grappig, ik zocht mijn hele zending antwoorden op deze vragen, en hij liet het ons zien in 15 minuten! Het bevestigde me hoe de Heilige Geest het in ons hart overdraagt wanneer we open zijn voor de geest. Ik heb daar zoveel geleerd!

Dahlem zelf heeft een wijk van ongeveer 90 mensen die zondags komen. Er zijn 4 zendelingen hier actief, 2 zusters en 2 elders. We zijn weer onderweg met de U-bahnen en S-bahnen, die zeer effectief ons overal heenbrengen.

Ik bemerk dat mijn opdracht nog niet af is in Berlijn. Ik ben dankbaar om te dienen en te geven. Het geeft me een gevoel van dankbaarheid.

Heb jullie lief!
Elder Stekkinger

nieuw adres:

Nieuw adres:
Elder Stekkinger
Storkwinkel 9
10711 Berlin
Deutschland

Habe euch lieb! Mache es gut!

Elder Stekkinger