Treasures of my Mission

Welkom op Elder Stekkingers Weblog.

Rechts vind je het archief. Hierin kun je alle vorig geschreven stukjes teruglezen. Ze zijn geselecteerd op maand en jaar. De laatste twee geschreven artikelen staan hieronder. Zo kun je snel zien of er alweer iets nieuws is. Tevens vind je eronder elke maand ook een nieuwe schrifttekst die mij heeft gesterkt die maand. Je vindt er ook het adres waar ik mij momenteel bevind.

Klik hier voor een toelichting op de zendingsoproep van Elder Stekkinger.

zondag 25 februari 2007

Overwinning!

Lieve mensen.
De hele week hoopte ik dat ik mijn oproep op mijn verjaardag zou krijgen. Op de dag van mijn verjaardag viel de post binnen. Eén van de post trok m`n aandacht. Het was een a4-achtige envelop, en had de stempel: Kirche Jesu Christi der Heiligen der letzten tage. M`n hart begon te bonsen als een gek! Was dit het moment? Ik keek snel naar de geadresseerde: ARNHEM-WARD, ERIC GLENN STEKKINGER. Helaas.

Veel en toch weinig gebeurd
Aan de ene kant is er onwijs veel gebeurd. Aan de andere kant, is er voor hen die alleen geinteresseerd zijn in mijn zending (waar dit blog voor bedoeld is), niet veel gebeurd. Maar genoeg om te vermelden. Over de geweldige dansavond die helaas veranderde in een minder leuke ervaring toen twee dronken jongens de boel kwamen verstoren, hoef ik weinig te zeggen. Dan alleen dat ik aangifte heb gedaan en vandaag via de post mijn handtekening zet onder de getuigeverklaring.

Over mijn superieure verjaardag hoef ik ook weinig te zeggen. Dat was gewoon tof! Maar veel met mijn zending heeft het niet te maken, dan alleen dat ik nu oud genoeg ben op om zending te gaan! Wat wél leuk om te vermelden is, is dat ik dinsdag naar Rotterdam met de zendelingen ga. Er zal daar een Zone-conferentie gehouden worden. Dat is een speciale meeting voor alle nederlands-talige zendelingen in Nederland en Belgie die daar de hele dag geestelijk worden opgebouwd en een leuke activiteit samen doen. Een tijdje geleden heeft de zendingspresident Pres. Woodland gezegd dat ik van harte welkom was op zo`n meeting. Dat sla ik absoluut niet af! Naast het feit dat ik Elder Schippers, Patterson, Karren, Bacon etc allemaal terugzie, is dit the place to be, om opgebouwd en gemotiveerd te worden. Alsof ik al in de MTC* zit met alleen maar soldaten van het front! Is dat nog niet beter dan de MTC*?

Daarnaast voel ik toch enige spanning, omdat de oproep echt elk moment binnen kan vallen. Het is nu ongeveer 6 weken geleden dat mijn papieren zijn opgestuurd. Het kan écht elk moment binnen vallen. Iedereen zal te horen krijgen waar ik naar toe ga. Via deze site, e-mail, andere websites of telefoon.

Overwinnend
Ik voel optimisme. Het voelt alsof lasten zijn verlicht in m`n leven. Ik voel alsof alles makkelijker is. Ik vermoed dat door een bepaalde beslissingen, de Heer me extra zegent en motiveert. De grootste strijd lijkt over. Maar ik voel verschuivingen en nieuwe fronten. Ik word met verleidingen geconfronteerd waar ik nooit eerder moeite mee had. Maar dat idee geeft me kracht en ik denk dat de tegenpartij steeds wanhopiger wordt. Daarentegen voel ik meer kracht en gemoedsrust. Ik was altijd bang voor het afscheid, maar afscheid voelt nu meer als een tijdelijk vaarwel, wat het natuurlijk ook is. Ik krijg vertrouwen dat relaties en banden zo krachtig zijn dat de tand der tijd geen partij daarvoor is.

Broeders, vrienden en vriendinnen... ik dank jullie voor jullie steun, liefde en gebed. Ik weet hoe trouw sommigen zijn in het gedenken van mij in hun gebeden. Hoewel ik hen misschien te weinig bedank, ben ik hen eeuwig dankbaar. Ze geven me kracht. Dankjulliewel.

* Het MTC is the Mission Trainig Center. Voordat je daadwerkelijk gaat naar het land waar je wordt geroepen, krijg je daar een 2-maandelijkse of 3-wekelijkse opleiding, afhankelijk van waar je naar toe gaat en hoe goed je die taal beheerst. Je leert daar niet alleen de taal, maar ook hoe je het werk het beste kunt aanpakken. Je leert gedisciplineerd en gehoorzaam te zijn, zodat je optimaal naar de influisterigen van de Geest kunt luisteren.

zondag 4 februari 2007

Een vroegtijdige verandering


Allereerst zal ik natuurlijk verslag brengen van de grote oorlog in mijn hart. Een oorlog die door bleef gaan en helaas niet minder werd. Alhoewel veldslagen werden gewonnen en helaas af en toe ook verloren, het strijdveld werd er niet minder om en in mijn hoofd voelde ik continu een deprimerende macht.

Gisteravond besloot ik extra hulp in te schakelen. Ik vroeg aan mijn vader een zegen. Om 11 uur `s avonds terwijl me vader al op `t punt stond om te gaan slapen, vroeg ik om een zegen. Het werd tijd om het lot in eigen handen te nemen.

De zegen was bijzonder. Ik wenste dat ik `m had opgenomen. De woorden die erin werden gesproken waren bijzonder goede aanwijzingen hoe ik mezelf kon overwinnen. Daarnaast kwam ik door de zegen erachter waar het probleem bij me lag en wat ik er dus aan kon doen. De tranen stroomde over m`n wangen: God is Liefde. De strijd is niet voorbij. Maar ik heb nieuwe tactieken gevonden en weet nu hoe de vijand aan het werk is. Ik vermoed dat er deze week weer vrede in mijn hart komt.

Een vroegtijdig lot
Daarnaast gaat er iets heel aparts gebeuren. Vanaf morgen komt een gezin bij ons inwonen. Zr. Siffontus, met haar 9-jarig gehandicapt dochtertje Nadiësta, en het 7-jarig zoontje Michael. In principe is dat een "quite shocking experience". Maar de Heer had mij van te voren al voorbereid op dat nieuws. In mijn hoofd speelde het al rond. En ik wist dat ik dat gezin graag wilde helpen met hun problemen. Als dit mijn manier is om hen te helpen, dan doe ik dat graag (:

Maar het zal alles heel anders maken! Grote kans dat ze hier nog zullen zijn wanneer ik op zending ga. Aan de ene kant voelt mijn huis mijn "thuis" niet meer. Aan de andere kant denk ik dat het een goede voorbereiding is, om mijn privacy al te delen en afscheid te nemen van een deel van mijn "comfort-zone". Ik weet dat God me zal sterken. Het zal niet gemakkelijk zijn, maar uiteindelijk zal ik het `t waard vinden.

Gister ook een bijzonder mooie wandeling gehad met de wijk Arnhem. De zon straalde prachtig en ik had een heel fijn gesprek met Willem Methorst en Lydia. We liepen met z`n driëen en het was een fascinerend gesprek. Daar ben ik dankbaar voor. Zulke momenten kan ik in mijn hart koesteren. Weer weten hoe serieus het leven is!

Ik heb een getuigenis dat God van ons houdt en dat Hij een weg voor ons heeft bereid. "Ik heb nooit gezegd dat het makkelijk zou zijn. Maar het zal `t Waard zijn." [J.C.]

Jullie Joey

Update m.b.t. Zending: De papieren zijn nu ruim 2 weken onderweg. Vermoedelijk neemt het 5 á 6 weken in beslag, maar bij Timothy kwam er al responce na 3 weken!