Het halfuurtje dat wonderen deed
Status zending
Allereerst wil ik jullie updaten met mijn bestemming. Want die is er nog niet. Ik verwachtte elk moment een brief van Salt Lake City. Maar op zondagavond kreeg ik een telefoontje van de ringpresident. Hij vertelde me dat mijn papieren vastgehouden werden door een dokter in Madrid. Ik bleek een TBC-test nog niet gedaan te hebben. Zodra ik daar resultaten van zou hebben, kon de dokter het doorsturen naar Salt Lake City.
Dat was een aardige teleurstelling. Die dag nog, had ik mensen verteld dat mijn papieren er elk moment konden zijn. Maar gelukkig hielpen m`n ouders me. Mijn moeder maakte een TBC-mantoux-test-afspraak in Ede voor die donderdag, en mijn vader bracht me er heen en terug. 3 dagen na de test bracht hij me er ook naar toe om de resultaten op te halen. Hij stuurde `t gelijk door naar de Ringpresident die het weer doorstuurde naar de dokter in Madrid. Als het goed is, moeten mijn papieren toch echt nu in Utah zitten.
Dat kleine halfuurtje...
Aangezien ze mij op `t werk weer veel inzetten, zag ik dat mijn agenda steeds voller werd. Hoe druk ik was werd wel vrij snel duidelijk nadat ik m`n agenda in de kerk had laten liggen. Ik maakte die week 2 dubbel-afspraken. Door die enorme drukte besloot ik die week maar om 10 uur in bed te liggen met licht uit, in plaats van half 11. Dat betekende vroeg de PC uit, nog even schriftstudie doen, en vervolgens m`n bed in te duiken.
Die week waren in mij kleine wonderen gebeurd. Hoe druk het ook was, hoe stress-vol de situatie ook was, ik voelde me geduldig en vol liefde. Ik was vriendelijker en begripvoller. Ik stond echt versteld van mezelf, en merkte ook dat ik daardoor opener was naar bepaalde dingen en daardoor ook veel meer leerde. Dat half uurtje extra nachtrust, deed wonderen. Natuurlijk was het ook in combinatie met meer schriftstudie en gebed, maar die combinatie maakte echt een duidelijk verschil in mezelf.
Het feit dat mijn papieren vertraging had, was voor mij een teken dat ik nog niet klaar was en dat ik nog hard moest werken aan een beter leven. Ik probeer dit te doen, zodat ik mijn leven meer kan overeenstemmen met Jezus Christus. Als ik naar Hem kijk, kijk ik naar mijn Heiland, die alles voor het mensdom mogelijk heeft gemaakt. Daar ben ik Hem dankbaar voor, ik kijk naar Hem op.
Ik geniet van het weer, ik voel lentekriebels. Ze maken mij ook vrolijker en stemmen mijn humeur goed. De donkere tijden zijn voorbij, en hopelijk geldt dat ook voor mijn leven!
